kontakt@psychologiawilka.pl     tel. 603-899-222 (jeśli nie odbieram, proszę o SMS)

doris

Kiedy warto powiedzieć sobie dość? Film „Cześć, na imię mam Doris”

Hej Wilku!

Ostatnio przeszukując czeluści internetu wyskoczył mi bardzo ciekawy film – w tytule już widać, ale powtórzę – “Cześć, na imię mam Doris”. Film skłania do wielu refleksji, dlatego w ramach poznania siebie samego – wejdźcie w skórę Doris i zastanówcie się jak u was jest z pewnymi sytuacjami w życiu?

  1. Przecięcie pępowiny

O tym pojęciu rozmawiałam ze swoim gościem na kanale YouTube:

Główna bohaterka zaczęła etap zmian w swoim życiu, kiedy jej matka – zmarła. Wcześniej miała problem zostawić samą. Zauważa, że popełniła błąd życia, zostawiając w przeszłości swojego ukochanego.

Rodzice są bardzo ważni w rozwoju każdego człowieka. Uczymy się od nich, jak postępować sobie w życiu, radzić z emocjami etc.. Można być im wdzięcznym za wiele rzeczy, ale czasami trzeba odejść  z domu rodzinnego, aby narodzić się na nowo – poznać siebie. Studiując w Warszawie, ludzi, należących do dwóch grup – przyjezdni i miejscowi. Poza  miejscem zamieszkania różniło ich wiele. Zauważyłam, że studenci pozostający w innym mieście  niż rodzinna miejscowość (częściej też zostający na weekendy w Warszawie), rozwinęli się – nauczyli się nowych rzeczy, szukali możliwości do rozwoju, lepiej radzili sobie ze zmianami. Miejscowi częściej ci się zastanawiali się nad zmianami, życie w domu było wygodniejsze – nie obciążało ich myślenie o przyszłości – są przecież rodzice. (Oczywiście, są  to moje obserwacje – nie dotyczy to wszystkich Warszawiaków). Odetnij pępowinę – zrobisz sobie przysługę! 

Doris znalazła się w nowej sytuacji, a bała się zmian – matka nie pomogła się jej rozwijać.

Pytania do autorefleksji:

  1. Czy umiem się usamodzielnić?
  2. Czy umiem sobie wyobrazić żyć bez rodziców? Czy czuję spokój? Radość? A może lęk?
  3. Jeśli boisz się żyć bez rodziców, z czym masz największy problem?
  1. Nowe rzeczy – mogą stać się twoją pasją.

Czasami łatwiej przebywać w stagnacji, jest dobrze nam wśród tego, co znamy. Przypomnę tylko, że nasi przodkowie Homo Sapiens Sapiens przeżyli i mieli się bardzo dobrze z tym, że byli ciekawi. Dla głównej bohaterki filmu  okoliczności były tym, co pomogło jej poznać siebie i swoje potrzeby. 

Zadania do wykonania dla ciebie (w wolności!):

  1. Znajdź lub posłuchaj muzyki – jakiej byś wcześniej nie posłuchał.
  2. Upiecz, ugotuj danie – nieznane Twoim kubkom smakowym (w Internecie masz wiele przepisów) lub zjedz to, czego nigdy nie jadłeś

     3. Stereotypy do kosza

    Doris martwiła się o opinie innych ludzi, ze względu na swój wiek.  Wielu starszym ludziom wydaje się, że wiek determinuje możliwość robienia czegoś w danym okresie życia. Może Ty też tak myślisz. Stereotypy bardzo często hamują nas przed byciem tym, kim chcemy lub od dawna pragnęliśmy, albo determinująe nasze wybory A nie powinno być budzić zdziwienia teraz, że kobiety starsze są w związkach z młodszymi mężczyznami. To mężczyźni mogą gotować lub sprzątać w domu.

Pytania do autorefleksji:

  1. Jaki stereotyp determinuje moje wybory?
  2. Jaki stereotyp udało mi się „“wyrzucić z mojej głowy”, co mi w tym pomogło?

Swoimi odpowiedziami możecie podzielić się w komentarzach – pomoże to innym stać się “Wilkiem”!

Ściskam,

Marta 

Udostępnij

Facebook
LinkedIn
WhatsApp
Threads
X
Nowe wpisy
Picture of Hej Wilku :)

Hej Wilku :)

TO WSPANIALE, ŻE TU JESTEŚ!
Nazywam się Marta Wilk-Kozieł.

Jestem psychologiem i psychoterapeutą integracyjnym (łączącym szkoły psychoterapii- CBT, Gestalt, Psychodynamicznej – pracujący w III fali terapii). Pracuje w pracy terapeutycznej indywidualnie, grupowo, w terapii par, konsultacyjnie, diagnostycznie z osobami neuroróżnorodnymi m.in z ADHD i ASD - jest to temat bardzo bliski mojego serca :)